mahmoud zarini بررسی پیکسل ۸ گوگل؛ جمع‌وجور، دوست‌داشتنی و خالص

mahmoud zarini بدون دیدگاه

3 دقیقه مطالعه

پیکسل ۸ یکی از جمع‌وجورترین و دوست‌داشتنی‌ترین پرچم‌دارهای بازار است؛ اما نقص‌هایی هم دارد که شاید در انتخاب برخی کاربران تأثیرگذار باشد.

در دنیای گجت‌های هوشمند، همیشه مدل‌های «پرو»، «اولترا» و «پرو مکس» بیش از مدل‌های دیگر جلب‌توجه می‌کنند؛ اما تجربه‌های قبلی نشان می‌دهد که مدل‌های پایه و بدون پسوندهای پرطمطراق هم می‌توانند به‌راحتی خود را در قلب کاربران جا کنند؛ به‌خصوص اگر بتوانند تفاوت‌هایشان با هم‌خانواده‌های گران‌قیمت‌ترشان را در قالب ارزش خرید مناسب، توجیه‌پذیر نشان دهند و در یک کلام، کاربران عادی و «غیر گیک» را جذب کنند؛ پیکسل ۸ یکی از همین مدل‌های پایه است.

پیکسل ۸ علاوه‌بر آنکه باید با هم‌خانواده‌ی پرزرق‌وبرقش، پیکسل ۸ پرو رقابت کند، مسئولیت خطیر ربودن دل کاربران علاقه‌مند به پرچم‌داران کامپکت را نیز برعهده دارد و حداقل روی کاغذ به‌نظر می‌رسد با وجود اختلاف قیمت حدود ۱۵ میلیون تومانی و تفاوت‌های چشم‌پوشیدنی‌اش، درمقایسه‌با پیکسل ۸ پرو گزینه‌ی مقرون‌به‌صرفه‌تری است؛ اما آیا مدل پایه‌ی پیکسل، در عمل هم می‌تواند ارزش خریدش را ثابت کند؟ برای یافتن پاسخ این سؤال، بد نیست بررسی پیکسل ۸ را از طراحی‌اش شروع کنیم که یکی از نقاط قوت اصلی‌اش به‌حساب می‌آید.

وگل در سال‌های اخیر تلاش کرده‌ تا مدل پایه‌ی پیکسل را تا جای ممکن کوچک و سبک طراحی کند و در این راه هم تا حد زیادی موفق بوده؛ احتمالاً هرکسی پیکسل ۸ را در دست بگیرد، به ابعاد جمع‌وجور و طراحی متفاوت و خوش‌دست آن دل می‌بازد و بخش عمده‌ای از این دلبستگی نیز از وزن بسیار خوبِ ۱۸۷ گرمیِ گوشی ناشی می‌شود که ۲۶ گرم از مدل پرو و ۱۰ گرم از مدل سال گذشته سبک‌تر است.

ه‌لطف ابعاد ۶٫۲ اینچی و انحنای ظریف فریم و پنل پشتی دستگاه، پیکسل ۸ به‌خوبی روی دست می‌نشیند؛ از طرف دیگر خمیده‌نبودن کناره‌های نمایشگر باعث می‌شود تا حین کارکردن با گوشی از برخورد تصادفی کف دست با نمایشگر و اختلال در عملکرد لمسی پنل نیز خبری نباشد. شاید اصلی‌ترین ضعف در طراحی پیکسل، قرارگیری دکمه‌ی پاور بالاتر از دکمه‌های کنترل صدا (برخلاف گوشی‌های اندرویدی دیگر) باشد که به‌ویژه در روزهای نخست استفاده از گوشی به فشردن اشتباهیِ کلیدها می‌انجامد.

یکی دیگر از مواردی که به حس خوب استفاده از پیکسل ۸ کمک می‌کند، به عملکرد بسیار خوب بازخورد لامسه‌ای (هپتیکی) آن بازمی‌گردد. لرزش‌های ظریف و به‌جایِ گوشی در مواردی مثل جابه‌جایی بین بخش‌های مختلف رابط کاربری گوشی ایجاد می‌کند، حس بسیار خوشایندی را به کاربر انتقال می‌دهد که نمونه‌ی مشابهش را عموما در گوشی‌های بسیار گران‌قیمت‌تر همچون آیفون ۱۵ یا شیائومی ۱۴ پرو تجربه کرده‌ایم.

برآمدگی روبوکاپ‌گونه‌ی پیکسل ۸ همانند نسل گذشته با فریم آلومینیومی گوشی یکپارچه است و ظاهر منحصربه‌فردی به گوشی بخشیده؛ البته این برآمدگی، اکنون ضخامت بیشتری دارد که باعث می‌شود گردوغبار زیادی در مجاورت برآمدگی دوربین جمع شود؛ به‌علاوه وقتی گوشی را روی سطح میز قرار می‌دهید، بیشتر به سمت پایین شیب می‌گیرد.

برخلاف پیکسل ۸ پرو که با پنل پشتی مات به دست کاربران می‌رسد، بدنه‌ی براق را همچنان روی پیکسل ۸ می‌بینیم. پرچم‌دار کامپکت گوگل در بازار ایران با رنگ‌های مشکی، خاکستری و رُز (کرم‌صورتی) به‌فروش می‌رسد که حداقل، رنگ مشکی آن خیلی سریع اثر انگشت و چربی را به خود می‌گیرد؛ بنابراین برای رهایی از این لکه‌ها و گردوغباری که گوشه‌ی برآمدگی دوربین جمع می‌شود، توصیه می‌کنم حتماً یک قاب محافظ همراه گوشی تهیه کنید.

گوگل برای محافظت از گوشی، پنل پشتی و جلویی را از جنس Gorilla Glass Victus انتخاب کرده است تا خیالمان کمی از بابت امنیت گوشی راحت‌تر باشد؛ هرچند که رقبایی همچون سامسونگ، به‌سراغ شیشه‌ی مقاوم‌ترِ Victus 2 رفته‌اند. ضمنا پیکسل ۸ استاندارد IP68 را هم دارد تا بتواند به مدت ۳۰ دقیقه در آب با عمق ۱٫۵ متر دوام بیاورد.

با وجود خیمه‌ی سنگین سامسونگ روی هوش مصنوعی در گوشی‌های سری S24، چیزی از جذابیت قابلیت‌های نرم‌افزاری گوگل در پیکسل‌ها کم نخواهد شد. تجربه‌ی اندروید خالص، یکپارچگی عمیق و عاری از اپ‌های زائد که در آن دیده می‌شود، همیشه جزو نقاط قوت اصلی گوشی‌های پیکسل به‌حساب می‌آمد و می‌توان با اطمینان گفت که همچنان اهمیت خود را در سری پیکسل ۸ هم به رخ می‌کشد؛ به‌طوری که تجربه‌ی نرم‌افزاری منسجم پیکسل را معادلِ آیفون در دنیای اندروید دانست.

مطالب مرتبط

دیدگاه ها برای این نوشته بسته می باشد